Allergie voor matrassen
Matrassen zijn de oorzaak van verschillende allergieën. De coil / spring-matras is de meest voorkomende matras om allergische reacties op te wekken. Het is daarom belangrijk voor mensen met allergieën om goed geïnformeerd te zijn over de allergenen die worden aangetroffen in matrassen. Sommige mensen hebben echter ook allergische reacties op traagschuim en latexmatrassen.
Latex allergieën
Veel matrassen gebruiken latex als toplagen in binnenveren; soms vervangt latex de matraskern.
Latexallergieën ontwikkelen zich na sensibiliserend contact met het materiaal. De allergie wordt eigenlijk veroorzaakt door de eiwitten in rubber die worden gebruikt om natuurlijke rubberlatex te maken. Symptomen van latexallergieën zijn huiduitslag, netelroos, astma, piepende ademhaling en jeuk.
Schimmelallergieën
Schimmel is op de meeste plaatsen een spore, zowel buitenshuis als binnenshuis. Het is een soort schimmel die dood materiaal afbreekt en voedingsstoffen naar de omgeving probeert terug te brengen. Schimmels kunnen alles van bladeren tot hout aanvallen, evenals alledaagse voedingsmiddelen zoals brood. Het groeit snel op de meeste donkere plaatsen. Naar bed gaan met nat haar kan schimmelvorming op een matras veroorzaken.
Hoewel veel mensen elke dag worden blootgesteld aan schimmel zonder ernstige gevolgen, kunnen sommige allergische reacties optreden als een persoon te veel eraan wordt blootgesteld. Veel voorkomende symptomen zijn netelroos, niezen, jeuk en tranen of roodheid van de ogen.
Chemische gevoeligheden
Sommige mensen hebben een chemische gevoeligheid of zijn gewoonweg allergisch voor bepaalde chemicaliën in matrassen. Veel matrassen bevatten chemicaliën zoals vlamvertragers, op petroleum gebaseerde schuimen, fungiciden en pesticiden. Deze chemicaliën zijn geconcentreerd in het oppervlak van een matras en worden opgenomen door de huid van een persoon en door de geur in te ademen. Chemische stoffen komen ook voor in de lijm die wordt gebruikt om bepaalde matrassen te vervaardigen. Symptomen van chemische gevoeligheden zijn vergelijkbaar met die van normale allergieën: jeuk, netelroos, watering of roodheid van de ogen en niezen.
Huisstofmijt
Huisstofmijten zijn microscopisch kleine insecten die leven en zich voeden met dode huidcellen van mensen en dieren. Ze zijn te klein om met het blote oog te worden gezien. Hoewel mijten geen ziekten dragen, worden allergische reacties gewoonlijk veroorzaakt door hun uitwerpselen. Mensen die astmatisch en allergisch zijn voor hun ontlasting lopen meer risico.
Een typische matras kan tot 10 miljoen mijten bevatten en elke mijt kan elke dag tot 20 uitwerpselen produceren. Hoewel ze over het algemeen onschadelijk zijn, bevatten allergische reactiesymptomen hooikoorts, tranende ogen, niezen, verstopte neus en astma.
Bedmijt
Hoewel ze qua grootte en uiterlijk vergelijkbaar zijn, zijn bedwantsen en huisstofmijt niet hetzelfde wezen. Bedwantsen zijn afkomstig van de familie van Cimicidae. Ze hebben hun naam gekregen van hun favoriete nestlocatie: bedden en matrassen. Ze leven van bloed van mensen en dieren en zijn meestal nachtdieren. Ze kunnen tot een jaar zonder voedsel gaan, kunnen lange afstanden afleggen en gemakkelijk overleven in kleine ruimtes.
De meeste reacties op bedwantsen zijn te wijten aan hun beten. Hun beten lijken op vlooien en muggenbeten, een vlakke rand of een verheven rode bult en kriebelen vaak. De rode markering is te wijten aan het speeksel dat tijdens het voeden is geïnjecteerd. Hun enige verschil met de vlooienbeet is dat ze geen rode stip in het midden hebben. In tegenstelling tot muggenbeten gaan ze langer mee en kunnen ze tot negen dagen duren.